Our Europa Melting Pot of Nowadays
Spotkanie koordynatorów w Słowenii w 2019
W listopadzie dwie nauczycielki naszej szkoły, p. Grażyna Karczyńska oraz p. Justyna Winkel, uczestniczyły w pierwszym spotkaniu koordynatorów projektu Erasmus + „Our Europe – the melting pot of nowadays”. Spotkanie odbywało się w urokliwym słoweńskim miasteczku Celje i uczestniczyli w nim przedstawiciele krajów partnerskich z Serbii, Turcji, Słowenii oraz Polski. W trakcie tej wizyty został przedstawiony plan i zakres działań projektowych oraz przydzielone zadania dla poszczególnych państw. Ustalono też terminy kolejnych spotkań oraz wizyt uczniów i nauczycieli w ramach współpracy międzynarodowej.
W pierwszym dniu wizyty po szkole oprowadzili nas uczniowie. Po południu zwiedzaliśmy miasteczko.
W drugim dniu w szkole uczestniczyliśmy w warsztatach na temat tolerancji, akceptacji i różnic między ludźmi. Podczas spotkania koordynatorów pani Winkel przedstawiła prezentację o naszym mieście i szkole. Obserwowaliśmy też lekcję historii w klasie VII. Po obiedzie poszłyśmy na wystawę „The Counts of Celje” ( Hrabiowie Cylejscy)w Muzeum Cylejskim. To z rodu Cylejczyków pochodziła wnuczka Kazimierza Wielkiego -Anna Cylejska. Została ona druga żoną polskiego króla Władysława II Jagiełły. Mieliśmy okazję zwiedzić największy w Słowenii średniowieczny Zamek Cylejski – siedzibę hrabiów cylejskich. Ostatni dzień spędziliśmy w stolicy Ljubljanie.
Spotkanie w Serbii w 2020
W marcu odbyła się kolejna wizyta partnerska Serbii w Karagujevic. Jest to drugie pod względem wielkości serbskie miasto. Siedmioro uczniów z klas 8 i 7 pod opieką dwóch nauczycielek z naszej szkoły miało okazję sprawdzić swoje umiejętności językowe i interpersonalne w praktyce. Uczniowie mieszkali u rodzin w bardzo różnych warunkach lokalowych. Tylko nieliczni rodzice znali dobrze język angielski. Za to ich dzieci świetnie sobie radzili.
Rano wszyscy spotykaliśmy się w szkole. Po uroczystym powitaniu i zwiedzeniu szkoły rozpoczęły się wspólne zajęcia. W międzynarodowych grupach ( z Serbii, Słowenii, Turcji oraz Polski ) pracowaliśmy nad zadaniami projektowymi: -A melting pool czyli tygiel różnorodności– poznawaliśmy siebie nawzajem, uczyliśmy się tolerancji i empatii. Każdy zespół partnerski przygotował prezentacje na temat swojego kraju, grę społecznościową, poprzez którą można rozbudzać empatię lub rozwijać współpracę w grupie. Były też warsztaty:
– Odgrywanie ról,
– Koło mówiące – uczniowie wyrażali swoje uczucia podczas odgrywania ról (poprzez obraz lub słowo);
– Gry sportowe – Każdy kraj przygotował typową krajową grę drużynową sportową;
– Quiz KAHOOT na temat krajów uczestniczących (z uczniami biorącymi udział w spotkaniu);
-Przygotowywanie plakatów z instrukcjami dotyczącymi wcześniej granych gier towarzyskich.
W ostatnim dniu w szkole była ekipa telewizyjna, która zrobiła reportaż z naszego spotkania. Wszyscy otrzymali certyfikaty uczestnictwa w projekcie. Warto było się uczyć języka angielskiego – tam nam się bardzo przydawał. Był to oficjalny język komunikacji między nami. Oprócz zajęć szkolnych codziennie wspólnie zwiedzaliśmy miasto i okolice oraz stolicę Serbii- Belgrad. Byliśmy w najstarszej serbskiej szkole.
Widzieliśmy przepiękną Cerkiew św. Jerzego. W jej Mauzoleum pochowano wielu członków rodziny królewskiej. Kościół ten ma aż 5 pięter i jest ozdobiony 40 milionami kawałków szkła, które tworzą przepiękne mozaiki. Zwiedzaliśmy też różne muzea i ruiny zamków. Zorganizowano dla nas wspaniałą dyskotekę w pubie oraz pokazy tańców narodowych. Poznaliśmy typowe serbskie potrawy. Dowiedzieliśmy się o Serbii bardzo dużo. Poznaliśmy warunki życia, elementy kultury, tradycji i religii Serbii. Zobaczyliśmy, w jak trudnych warunkach żyją i uczą się nasi rówieśnicy. Zaprzyjaźniliśmy się z rodzinami. Poznaliśmy niezwykle pogodnych, zawsze uśmiechniętych i rozśpiewanych ludzi. Trudno było nam uwierzyć, że 30 lat temu dla Polaków ówczesna Jugosławia, której częścią była Serbia, to synonim bogactwa, nieosiągalny cel. Teraz tam czas się zatrzymał. Zrozumieliśmy, jak wiele dała Polsce Unia Europejska. Wiemy, że w wielokulturowej, wspólnej Europie łatwiej osiągać wyznaczone cele. Przeżyliśmy piękne chwile z ludźmi, których wcześniej nie znaliśmy. Połączyła nas różnorodność, wielokulturowość i chęć poznania się nawzajem.
Po przyjeździe do Polski nie wróciliśmy już do szkoły. Pandemia pokrzyżowała nasze plany. Ale pomimo zamkniętych szkół nadal utrzymujemy nawiązane tam kontakty i realizujemy kolejne zadania.
A to wypowiedzi uczestników mobilności:
Spotkanie w Istambule w 2021
W dniach 28 XI – 4XII 2021r. spotkaliśmy się z naszymi partnerami w Istambule. Oprócz koordynatora i nauczycielki języka angielskiego do Turcji pojechały trzy uczennice z klasy 8. Już o 4.00 musiałyśmy być na lotnisku w Poznaniu. Potem przesiadka na inny samolot we Frankfurcie. Lotnisko to jest ogromne. Po długim spacerze w końcu dotarłyśmy do właściwego terminala, z którego wyleciałyśmy do Istambułu. Tam na lotnisku, jeszcze większym niż w Niemczech oczekiwała na nasz przylot urocza Turczynka. Odnalezienie miejsca postoju busa, którym mieliśmy dotrzeć do szkoły w Istambule zajęło nam ponad pół godziny. W końcu udało nam się wsiąść do właściwego pojazdu. Przed szkołą spotkaliśmy się z rodzinami, w których miały przebywać nasze uczennice.
Następnego dnia już o 9.00 (czyli o godz. 7.00 czasu polskiego) spotkaliśmy się w szkole z naszymi partnerami. Gospodarze przywitali nas śpiewem i słodyczami. Dostaliśmy czarne maseczki i mogliśmy zwiedzić szkołę. Następnie każdy partner przedstawił film o uczniach – obcokrajowcach w swojej szkole „Being in a foreign country”. My pokazaliśmy film nagrany przez naszych ukraińskich uczniów.
Codziennie jadłyśmy lancz o godz. 13.00 w małym barze niedaleko szkoły. Posiłki te były bardzo obfite i urozmaicone. Były to typowe potrawy tureckie. Wieczorem zwiedzaliśmy stare uliczki Istambułu. Następnego dnia byłyśmy sami w pustej szkole, gdyż z powodu bardzo silnego wiatru lekcje były odwołane. Omawialiśmy obejrzane w poniedziałek filmy oraz brałyśmy udział w warsztatach: Formowanie pozytywnych opinii wobec różnych ludzi i przełamywanie stereotypów. Tworzyłyśmy też grę planszową “I’m an Emotion Expert”. Spacerowałyśmy po słynnej ulicy İstaiklal Street, przy której znajdują się zabytki: Pera Museum, Galata Tower, Taksim Mosque, San Antonio Church, Santa Maria Draperis Church.Byłyśmy też w muzeum Archers Foundation gdzie przeszliśmy szkolenie łucznicze.
W środę uczyliśmy się wyrażać emocje za pomocą kolorów i rysunków przy akompaniamencie muzyki klasycznej. Sprawdzaliśmy, czy nuty o różnych tonach mogą mieć różny wpływ na ludzi. Brałyśmy udział w warsztatach: „Muzykoterapia – Kalimba”- Uspokój duszę instrumentem muzycznym. Jak korzystać z muzyki, aby zapewnić wspaniałe tło dla życia i zwiększyć radość z tego, co robimy.
W czwartek byliśmy w Istanbul Science Museum and Technology History, gdzie braliśmy udział w warsztatach poświęconych astronomii, matematyce, geometrii, architekturze, mapom geograficznym. Zwiedzałyśmy też Stare Miasto. Mogłyśmy podziwiać Topkapı Palace, Hagia Sofia, Błękitny Meczet(Blue Mosque).
Tworzyłyśmy gry online: „Jestem ekspertem od emocji” oraz uczyłyśmy się zestawu technik, które mają na celu wywołanie podwyższonego stanu świadomości i skupienia uwagi, lepsze radzenie sobie z objawami związanymi z zaburzeniami lękowymi, stresem, depresją, zaburzeniami snu itp. oraz zwiększającymi samoświadomość i poprawiające samopoczucie emocjonalne. Byłyśmy w Muzeum Rahmi M. Koç, prywatnym muzeum przemysłowym, poświęconym historii transportu, przemysłu i komunikacji, gdzie uczyłyśmy się komponować mozaiki, poznałyśmy tajemnice mostów architekta Mimara Sinana oraz mostu zaprojektowanego przez Leonarda da Vinci dla Złotego Rogu. Widziałyśmy też wystawę lalek z całego świata.
Szkoda, że nasza przygoda trwała tak krótko. Smutno nam było, gdy w piątek w nocy trzeba było pożegnać się z tak niedawno poznanymi przyjaciółmi.
W dniach 29.11 – 3.12. 2021 uczennice klasy ósmej wraz z nauczycielkami uczestniczyły w wyjeździe do Istambułu w ramach unijnego projektu Erasmus+ ”Our Europe – the melting pot of nowadays”. Zachęcamy do przeczytania ich relacji z wyjazdu.
Amelia:
Wyjazd do Turcji z Erasmusem bardzo mi się podobał. Miałam możliwość poznać dużo ciekawych osób. Mogłam używać innego języka. Czas był dobrze organizowany. Jedzenie było przepyszne, a rodzina u której mieszkałam bardzo gościnna. Z chęcią pojechałabym jeszcze raz. Cudowna przygoda.
Nikola:
Wyjazd do Turcji wraz z projektem Erasmus bardzo mi się spodobał. Możliwość używania i rozwijania języka angielskiego była bardzo przyjemna. Rodzina była bardzo miła, gościnna. Zajęcia w szkole, jak i wyjścia i zwiedzania bardzo mi się podobały. Napewno w przyszłości wybrałabym się tam jeszcze raz.
Matylda:
Wyjazd do Turcji w projekcie Erasmus to jedno z lepszych rzeczy, które mnie spotkały. Była to moja pierwsza taka wycieczka i na początku bardzo się stresowałam, więc zaczęłam pisać z moją house friend i poznałyśmy się na tyle, że cały wyjazd wydawał się mniej straszny.
Kiedy przyjechałam, wszyscy byli dla mnie mili, serdeczni i wyrozumiali. Poznałam wiele przyjaciół z różnych miejsc na świecie, z którymi spotykałam się i rozmawiałam na każdy temat jaki nam przyszedł do głowy, a z niektórymi z nich mam kontakt do teraz.
Zajęcia w szkole były ciekawe oraz mówiły o sprawach, które często się ignoruje, a są bardzo ważne. Przy każdym projekcie dzieci w grupach były wymieszane krajami, dzięki czemu mogliśmy porozmawiać ze wszystkim uczestnikami. Po warsztatach w szkole jedliśmy razem lunch poznając takim sposobem smaki Turcji, a później zwiedzaliśmy muzea, meczety i uczyliśmy się o kulturze i historii kraju. Spacerując po ogrodach przy Hagii Sophii miałam szansę zobaczyć Azjatycką część Stambułu.
Było to wspaniałe przeżycie i cieszę się, że zdecydowałam się pojechać, ponieważ w końcu wyszłam z codziennej rutyny, poznałam kulturę innego kraju oraz wiele cudownych osób.
Spotkanie w Polsce w 2022
W dniach 21-25 lutego tym razem my gościliśmy w naszej szkole 19 uczniów i 7 nauczycieli z Turcji, Serbii i Słowacji. Już w niedzielę powitaliśmy gości. Miłą niespodziankę zrobili nasi byli uczniowie, którzy dwa lata temu byli na wymianie w Serbii; teraz przyszli spotkać się ze swoimi przyjaciółmi. Uczniowie zamieszkali w naszych domach, natomiast nauczyciele w hotelach. Termin wizyty pokrył się z naszym powrotem do nauki stacjonarnej. Trzeba było całkowicie zmienić plan zajęć w szkole. W poniedziałek „ zerówka” śpiewająco powitała naszych gości w szkolnej stołówce. Następnie udaliśmy się do sal 22 i 23. Pomieszczenia te były specjalnie tylko dla nas przygotowane. Codziennie czekały na nas soki, herbata, kawa i woda oraz wspaniałe domowe ciasta. Jak zwykle pracowaliśmy w międzynarodowych grupach. Pierwszego dnia zapoznaliśmy się z grami (o emocjach )przygotowanymi przez wszystkie państwa w swoich szkołach. Potem już w mieszanych grupach graliśmy. Na lancz poszliśmy do pobliskiej restauracji. Dania były ogromne i bardzo smaczne. Następnie udaliśmy się do Muzeum Rogala na Starym Rynku. Wszystkim podobał się pokaz przygotowywania tradycyjnych, regionalnych rogali marcińskich. Wieczór nasi goście spędzili już w domach swoich gospodarzy.
We wtorek spotkaliśmy się przed szkołą. Tam czekał na nas autokar, którym pojechaliśmy znów na Stary Rynek do Muzeum Pyry. Jest to małe muzeum stosunkowo niedawno otworzone. Ale wiadomości o naszych poznańskich „pyrach” poznaliśmy bardzo dużo. Oczywiście zjedliśmy też gorącą „pyrę z gzikiem”. Po południu pisaliśmy w szkole opowiadania i rysowaliśmy komiksy. Nasze prace wkrótce zostaną opublikowane. O godz. 17.00 mogliśmy wrócić do domu.
W środę zaprosiliśmy naszych gości do Bramy Poznania – Interaktywnego Muzeum Historii Polski. zwiedziliśmy Ostrów Tumski i Katedrę. Po powrocie do szkoły wysłuchaliśmy wykładu, jak napisać limeryk. Prelekcję specjalnie dla nas przygotowała przedstawicielka Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli. Następnie musieliśmy samodzielnie ułożyć limeryki. Nie jest to łatwe zadanie.
W czwartek już o 7.30 wyruszyliśmy na wycieczkę do Torunia. Tam czekał na nas „Niewidzialny dom”. Mieliśmy okazję sprawdzić, co czują osoby niewidome poruszając się po różnych pomieszczeniach. Później zwiedzaliśmy ruiny Zamku Krzyżackiego. Braliśmy udział w różnych grach przygotowanych dla dzieci z okazji Tłustego Czwartku. Późno wieczorem wróciliśmy do Poznania.
Piątek był ostatnim dniem naszej mobilności. Rano kończyliśmy nasze komiksy. Następnie dostaliśmy certyfikaty potwierdzające nasz udział w międzynarodowej wymianie Erasmus+.
Z żalem pożegnaliśmy naszych gości. Pod koniec maja niektórzy z nas będą mieć okazję wyjechać do szkoły słoweńskiej. Tam znów spotkają się w wielonarodowej grupie.
Spotkanie koordynatorów w Istambule.
W dniach 11- 13 IV 2022r. koordynatorzy ze wszystkich państw partnerskich spotkali się w Istambule, aby podsumować dotychczasowe prace oraz ustalić szczegółowo dalsze działania projektowe. Spotkanie odbyło się w sympatycznej, przyjacielskiej atmosferze. W małej grupie pracowaliśmy w szkole oraz w plenerze. Pogoda płatała nam figle- raz 240, a następnego dnia – tylko 80 , słońce na zmianę z deszczem. Ale to nie przeszkadzało nam pracować i zwiedzać to przepiękne miasto. Mogliśmy podziwiać panoramę miasta ze słynnej wieży Galata Tower. Byliśmy też w meczecie Hagia Sophia oraz Parku Miniatur. Mogłyśmy też kupić tureckie smakołyki w Grand Bazar. Znamy się już trzeci rok. Dotychczas udało nam się wypracować szereg materiałów, które możemy wykorzystać na lekcjach w każdej szkole partnerskiej. Powstały różne gry i zabawy ułatwiające nam rozpoznawanie różnych emocji i uczące nas tolerancji i otwartości na potrzeby drugiego człowieka. Niedługo spotkamy się w Celje ostatni raz.
Wizyta w Słowenii w 2022
W dniach 30V-3VI 2022r. spotkaliśmy się po raz ostatni w Celje w Słowenii. Wraz z nauczycielami pojechało tam sześciu uczniów z naszej szkoły. Uczniowie mieszkali u rodzin uczniów ze słoweńskiej szkoły. Podczas tej mobilności odbywały się liczne warsztaty, podczas których uczestnicy przygotowywali się do końcowej debaty. Uczyli się, jak przygotować się do publicznego wystąpienia, jakie znaczenie ma „mowa ciała”, jak prawidłowo mówić i aktywnie słuchać. Nie było to łatwe doświadczenie. Debata pokazała uczniom jak logicznie i poprawnie należy myśleć, aby obronić argumenty „za” i „przeciw”. Była to świetna lekcja tolerancji oraz możliwość sprawdzenia swoich umiejętności komunikacyjnych. Był też czas na poznanie miasta, wizytę w muzeum i na zamku. Były też wycieczki do stolicy Lubljany oraz do parków i nad piękne jeziora Bled i Šmartin. Spotkaliśmy tam uczniów, z którymi już wcześniej się poznaliśmy on-line oraz podczas spotkań w Serbii i Turcji. Szkoda,że projekt już się kończy.
RELACJA UCZENNICY Z WIZYTY W SŁOWENII
Wraz z projektem Erasmus+ miałam przyjemność wyjechać do Słowenii na wymianę uczniów. Na tej tygodniowej wymianie miło spędziłam czas rozwijając swój język angielski, poznając nowych ludzi i zwiedzając kraj. Podczas wyjazdu mieliśmy różne zajęcia na temat swoich uczuć, debat, poznawania siebie i czytania limeryków. Bardzo się cieszę, że mogłam tam pojechać i przeżyć taką przygodę. Zachęcam wszystkich do wzięcia udziału w tym projekcie.
Tosia